Trzy wschodnie niewole kapitana Lasoty - Przedmowa

Na dzieje zbiorowości składają się pojedyncze historie ludzi wplątanych w wydarzenia historyczne. Niewątpliwie ważną częścią polskiej historii współczesnej są losy tysięcy żołnierzy i policjantów w niewoli sowieckiej po 1939 r. Do zasobu Archiwum Narodowego w Krakowie w 2002 r. trafił skromny plik dokumentów rodzinnych związanych z kapitanem Janem Lasotą, wśród których znajdziemy ślady zbrodni jaką popełniono w Związku Sowieckim na polskich obywatelach.

Tę dramatyczną historię chcemy przybliżyć przez pryzmat życia jednego oficera, którego los jeńca na wschodzie, jak fatum, dopadł aż trzykrotnie. Pierwsza niewola – rosyjska zagarnęła młodego Lasotę 12 czerwca 1916 r.; druga – bolszewicka spotkała go na stacji Klukwiennaja 10 stycznia 1920 r.; trzecia – sowiecka pozbawiła kapitana życia wiosną 1940 r.

Jan Lasota w stopniu porucznika
lata dwudzieste XX w.
ANK, sygn. 29/645/373 plik 57