LUDWIKA I ANZELM DZWONKOWSCY
Wykaz urzędników i oficjalistów podległych Dyrektorowi Skarbu Departamentu Krakowskiego sporządzony ok. 1810 r., w którym wymieniono Anzelma Dzwonkowskiego.
Na karcie spisu ludności miasta Krakowa z 1847 r. dla kamienicy nr 237 w gminie II (obecnie Rynek Główny 17), w mieszkaniu nr 3 wymieniono członków rodziny Dzwonkowskich: Anzelma, ur. w 1764 r. (z późniejszą adnotacją, że zmarł w 1850 r.), żonę Ludwikę, ur. w 1787 r. oraz córki – Józefę, ur. w 1810 r. i Ludwikę, ur. w 1822 r. Wpisano obie córki, chociaż były już wówczas zamężne: w 1828 r. Józefa została żoną Floriana Stanisława Komornickiego, a w 1842 r. Ludwika wyszła za mąż za Ignacego Kopycińskiego. W 1847 r., według zapisów spisu ludności, sędzia Kopyciński wraz z żoną mieszkał w kamienicy ul. Sławkowska 438 (obecnie nr 19), zaś ok. 1844 r. Komorniccy przenieśli się do majątku Grabów nad Pilicą. Dokonując adnotacji na karcie spisowej w 1850 r. urzędnik zapisał także zmianę adresu zamieszkania Dzwonkowskich, dlatego poprawił nr domu 237 czyli rynkowej kamienicy na 351 czyli numer kamienicy przy ul. Szewskiej, w której zamieszkali po pożarze.
W akcie zgonu Anzelma Dzwonkowskiego sporządzonym 21 października 1850 r. przez urzędnika stanu cywilnego parafii Mariackiej zapisano, że zmarł dzień wcześniej w kamienicy przy ul. Szewskiej 351 (obecnie ul. Szewska 7), gdzie mieszkali Dzwonkowscy na czas remontu spalonej rynkowej kamienicy. Zgłoszenia dokonali: zięć Ignacy Kopyciński, sędzia Trybunału Miasta Krakowa oraz Józef Gulkowski, urzędnik Trybunał, mąż wnuczki – Franciszki Komornickiej. W nekrologu, który zachował się w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej czytamy, że nabożeństwo żałobne odbyło się 25 października, a wiec po pogrzebie, w kościele OO. Kapucynów.
W akcie zgonu Ludwiki Dzwonkowskiej wpisanym do księgi zmarłych parafii Mariackiej z 1869 r. zapisano, że zmarła 11 września w domu nr 11 – to nowy numer rynkowej kamienicy Hetmańskiej, obowiązujący od 1859 r. po zmianach numeracji domów w Krakowie. Zgon odnotowano także w prowadzonej przez Urząd Zdrowia Miasta Krakowa księdze zmarłych chrześcijan z 1869 r. (poz. 1084). W nekrologu czytamy, że nabożeństwo żałobne odbyło się 13 września w kościele Mariackim, potem nastąpiło „wyprowadzenie zwłok wprost na Cmentarz”