Romantycy polscy w zasobie Archiwum Narodowego w Krakowie - Twórczość krajowa

Polski romantyzm podzielić można na dwa okresy: przedlistopadowy – przed wybuchem powstania w 1830 oraz polistopadowy 1830-1863.

W okresie drugim, po upadku powstania większość twórców literatury polskiej udała się na emigrację, głównie do Paryża, gdzie powstało środowisko Wielkiej Emigracji: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński i ostatni z romantyków Cyprian Kamil Norwid.

W okresie międzypowstaniowym rozwijała się także twórczość krajowa (romantyzm krajowy), głównie poezja patriotyczna, nawołująca do niepodległościowego zrywu. Najwybitniejszymi przedstawicielami romantyzmu krajowego byli: Kornel Ujejski, Teofil Lenartowicz, Władysław Syrokomla.

Portret Władysława Syrokomli, litografia autorstwa Maksymiliana Fajansa na podstawie fotografii K. Beyera

ANK, Zbiór ikonograficzny Jana Augustyna, sygn. 29/673/514