RYNKOWA KAMIENICA
ANK, Biblioteka, sygn. Bibl. 3860, rok 1816, s. 45, 47.
W dodatku do „Gazety Krakowskiej” z 14 i 21 stycznia 1816 r. ukazały się ogłoszenia Antoniego Kłossowskiego, kuratora „masy kredalnej” Pawła Schöna dotyczące oszacowania wartości stanowiącej część tej masy kamienicy nr 237 w Rynku Głównym. Potem 26 maja i 16 czerwca 1816 r. ukazało się ogłoszenie notariusza Antoniego Szałowicza o zaplanowanej na 1 lipca 1816 r. licytacji rynkowej kamienicy nr 237, oszacowanej na 26 013,20 złp.
ANK, Biblioteka, sygn. Bibl. 3860, rok 1816, s. 529.
Protokół przeprowadzonej 1 lipca 1816 r. licytacji kamienicy rynkowej nr 237, którą kupił Anzelm Dzwonkowski, wpisany 23 lipca 1816 r. do „księgi ingrossacyi w Archiwum hipotecznem Miasta Wolnego i ściśle neutralnego Krakowa z jego okręgiem”.
ANK, Księgi gruntowe miasta Krakowa i dóbr tabularnych z obszaru Sądu Okręgowego w Krakowie, sygn. 29/465/365, s. 44-47, nr 23.
W „Księdze wykazów Gminy IIey Miasta Wgo Krakowa przez Kommisyą Hypoteczną Rzeczypospolitey Krakowskiey od Seymu Prawodawczego dnia 17 czerwca 1822 r. ustanowioną po dzień 31 Maia 1826 r. ułożonych i zatwierdzonych” po weryfikacji dokumentów wpisano właściciela rynkowej kamienicy nr 237 w Gminie II (obecnie Rynek Główny 17) Anzelma Dzwonkowskiego.
ANK, Archiwum Wolnego Miasta Krakowa, sygn. 29/200/1349, s. 665, 666, 668.
Ogłoszenie w „Gazecie Krakowskiej” nr 270 z 10 października 1832 r. zamieszczone przez księgarnię Daniela Edwarda Friedleina, mieszczącą się w kamienicy rynkowej nr 237 należącej do Dzwonkowskiego.
ANK, Biblioteka, sygn. Bibl. 3860, rok 1832, s. 1010.
Umowa zawarta 10 lipca 1848 r. pomiędzy Anzelmem Dzwonkowskim i Danielem Edwardem Friedleinem dotycząca wynajmu pomieszczeń w rynkowej kamienicy nr 237. Tekst powtarza zapisy umowy z 5 czerwca 1841 r. potwierdzając jej obowiązywanie do czerwca 1851 r. i jednocześnie przedłużając ją na kolejne 10 lat czyli do 1861 r.
ANK, Akta notariusza Sebastiana Korytowskiego w Krakowie, sygn. 29/873/57, nr 40.
Obwieszczenie o powołaniu Loterii liczbowej i klasycznej opublikowane w „Dzienniku Rządowym Wolnego Miasta Krakowa i Jego Okręgu” z 12 września 1822 r. Jako siedziba Biura Dyrekcji wymieniona jest kamienica nr 237 przy ulicy Grodzkiej. Mowa oczywiście o rynkowej kamienicy Anzelma Dzwonkowskiego, a wątpliwości dotyczące przynależności kamienic leżących na styku ulicy Grodzkiej i Rynku występowały już w okresie staropolskim.
ANK, Biblioteka, sygn. Bibl. 3859, rok 1822, s. 107, 109,110.
Wykaz kolektorów Loterii Krajowej Wolnego Miasta Krakowa z września 1828 r. – wymieniono Anzelma Dzwonkowskiego, który złożył kaucję w wysokości 2000 fl.
ANK, Archiwum Wolnego Miasta Krakowa, sygn. 29/200/394, s. 879, 880, 903.
Zmiana testamentu Anzelma Dzwonkowskiego z 6 października 1840 r. dokonana przed notariuszem 18 grudnia 1843 r. Rynkową kamienicę jako dożywocie otrzyma wdowa Ludwika Dzwonkowska, po jej śmierci nieruchomość przejmą córki Józefa Komornicka i Ludwika Kopycińska.
ANK, Archiwum Wolnego Miasta Krakowa, sygn. 29/200/394, s. 879, 880, 903.
Akt spisany 31 sierpnia 1850 r. przekazania rynkowej kamienicy nr 237 przez Anzelma Dzwonkowskiego córce Ludwice Kopycińskiej, w którym stwierdził „mając takową kamienicę w dniu 18 lipca 1850 roku pożarem zniszczoną, a będąc pozbawionym tak sił fizycznych dla podeszłego wieku i funduszów do odbudowania kamienicy wzmiankowanej”.
ANK, Akta notariusza Sebastiana Korytowskiego w Krakowie, sygn. 29/873/45, nr 508.
Spisany 20 lutego 1850 r. akt przekazania przez Ludwikę Dzwonkowską majątku Grabów, odziedziczonego po zmarłym bracie Augustynie Witkowskim, córkom Józefie Komornickiej i Ludwice Kopycińskiej.
ANK, Akta notariusza Sebastiana Korytowskiego w Krakowie, sygn. 29/873/81, nr 61.
Sporządzona w styczniu 1855 r. wycena wartości odbudowanej po pożarze kamienicy rynkowej nr 237 (obecnie Rynek Główny 17) należącej do Ludwiki Kopycińskiej. Jej własnością od 1853 r. była także sąsiednia kamienica nr 238 (obecnie Rynek Główny 18), dlatego wpisano realność nr 237/8. Zestawienie wykonanych prac pozwala ocenić wprowadzone zmiany, co jest niezwykle istotne wobec zaginięcia w 1948 r. prowadzonej w Urzędzie Budownictwa Miejskiego połączonej dokumentacji obu kamienic.
ANK, Księgi gruntowe miasta Krakowa i dóbr tabularnych z obszaru Sądu Okręgowego w Krakowie, sygn. 29/465/305, s. 2409-2412.